Κράιτον, Ντέιβιντ Τζορτζ

(David George Crighton, Λαντάντνο, Ουαλία 1942 – Κέιμπριτζ 2000). Άγγλος μαθηματικός. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση επέδειξε έφεση σε θεωρητικά μαθήματα, ωστόσο σπούδασε μαθηματικά στο κολέγιο St. John’s του Κέιμπριτζ και ξεκίνησε να διδάσκει στην τεχνική εκπαίδευση. Σύντομα διέκοψε τη διδασκαλία και εντάχθηκε στο ερευνητικό προσωπικό του κολεγίου Ιmperial, από το οποίο έλαβε και τον διδακτορικό τίτλο του το 1969. Η πρώτη του δημοσίευση είχε τον τίτλο Ακτινοβολία από τύρβη κοντά σε ένα σύνθετο εύκαμπτο όριο. Σε αυτή την εργασία ο Κ. ανέλυσε τα ηχητικά κύματα που προκαλούνται από μια τυρβώδη ροή υγρού πάνω σε μια ασυνεχή επιφάνεια, η οποία αποτελείται από δύο ημι-πεπερασμένες εύκαμπτες επιφάνειες. Περιέγραψε ένα μαθηματικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο το πρόβλημα απλοποιείτο με την επίλυση δύο μοναδικών εξισώσεων ολοκληρωμάτων με δύο πυρήνες τύπου Κοσί και μεταβλητούς συντελεστές. Επιλύοντας τις εξισώσεις, απέδειξε ότι μετέτρεψε οριακά την αποθηκευμένη ενέργεια στο οριακό τυρβώδες επίπεδο σε ηχητικά κύματα που παράγουν θόρυβο. Το 1974 ανέλαβε την έδρα των εφαρμοσμένων μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Λιντς, ενώ το 1991 ανέλαβε επικεφαλής του τομέα εφαρμοσμένων μαθηματικών και θεωρητικής φυσικής του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ.